Leonarda Śliwiński urodził się 18 listopada 1908r. w Jabłkowie w powiecie wągrowieckim. Mając siedem lat rozpoczął naukę w szkole powszechnej w Margoninie w powiecie chodzieskim. Następnie uczy się w Gimnazjum im. Bergera w Poznaniu. Po ukończeniu czwartej klasy gimnazjum, na podstawie świadectwa i zdanego egzaminu wstępnego został przyjęty na drugi kurs seminarium nauczycielskiego i Ewarysta Estkowskiego w Poznaniu.

W dniu 11 kwietnia 1929r. zdał egzamin dojrzałości, uprawniający dopełnienia obowiązków nauczyciela w szkołach powszechnych.

Dnia 1 maja 1929r. rozpoczął pracę na stanowisku nauczyciela kontraktowego w Mnichowie w powiecie gnieźnieńskim. W tym czasie pełnił także obowiązki przewodnika na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu.

Od dnia 1 października pracuje jako nauczyciel kontraktowy w Młynach w powiecie strzelińskim. Dnia 1 grudnia 1929r. obejmuje stanowisko kierownika szkoły w Sowiejgórze w powiecie międzychodzkim.

Od dnia 1 września 1931r. do 15 listopada 1937r. pracował jako kierownik szkoły w Silnej w powiecie międzychodzkim, gdzie 23 maja 1933r. zdał egzamin praktyczny nauczyciela szkoły powszechnej. W latach 1935-37 był również nauczycielem religii zgodnie z masją kanoniczną Arcybiskupa Gnieźnieńskiego i Poznańskiego (zał. nr10). Następnie od 15 listopada 1937r. do 31 sierpnia 1938r.  pracował w szkole podstawowej w Paproci w powiecie nowotomyskim. W latach 1937-39 wspólnie z panem Gołąbkiem, Bąkowskim i z ówczesnym dyrektorem Liceum Ogólnokształcącym panem Stanisławem Musiałem tworzyli Społeczną Rdę Nadzoru nad działalnością szkół. Przez pewien czas pełnił obowiązki przewodniczącego. W późniejszym okresie rada przekształciła się w zespół metodyczny obejmujący swą działalnością szkoły w Przyłęku, Glinnie, Sątopach i innych.

Dnia 13 kwietnia 1938r. zawarł związek małżeński z nauczycielką Leokadią Jakubowiczówną pracująca w Wąsowie. W czasie od 1 września 1938r. do 1 września 1939r. pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej w Wąsowie. W roku 1942 władze niemieckie wypowiedziały mu pracę przyjmując na jego miejsce nauczyciela niemieckiego (zał. nr 15). Dnia 20 lutego 1942r. został wysiedlony z Wąsowa do Sątop. W czasie okupacji pracował jako robotnik, później jako inkasent w spedytorstwie w Nowym Tomyślu, następnie od 20 lutego 1942r.  do 15 sierpnia 1944r. znalazł zatrudnienie w urzędzie katastralnym w Nowym Tomyślu. Od 15 sierpnia 1944r. do końca wojny był przymusowym robotnikiem przy okopach. Przez cały okres pracy przymusowej współpracował z polskim ruchem oporu – był członkiem AK. Pracując przy okopach sporządzał mapki okopów i przekazywał informacje działaczom ruchu oporu. W tym czasie był też nauczycielem na tajnych kompletach. W tym tragicznym dla Polaków czasie realizował swoje życiowe powołanie – był nauczycielem na tajnych kompletach. Spotkania odbywały się w różnych domach i różnych miejscowościach. Spotykając się z młodzieżą uczył historii Polski, zapoznawał z polską literaturą i poezją. Kładł nacisk na piękno i umiłowanie polskiej mowy. Uczył wierszy i pieśni patriotycznych budząc tym samym ducha narodowego.

W tym czasie społeczeństwo Sątop było mieszanką ludzi różnych narodowości i wyznań (Polacy, Cyganie, Niemcy, katolicy, świadkowie Jehowy). W tej sytuacji rodziło się wiele konfliktów. To właśnie pan Leonard Śliwiński przyjął rolę rozjemcy łagodzącego zaistniałe spory, dążącego do budowania jedności narodowej. Efektem takiej działalności było otwarcie Szkoły Polskiej w Sątopach. Od 15 lutego 1045r.  rozpoczął pracę jako pierwszy kierownik Szkoły Podstawowej w Sątopach. Początkowo była to jedna klasa do której chodziły dzieci wszystkich nacji.

Pracując jako pedagog jest jednocześnie animatorem życia społecznego, samorządowego. Współuczestniczy w tworzeniu OSP, jest organizatorem Biblioteki Publicznej w Sątopach. Organizuje „Szarwarki”, dożynki wiejskie (również w Bukowcu), festyny. Nie jest mu obca działalność charytatywna, mobilizuje bogatych gospodarzy, aby włączyli się w pomoc materialną na rzecz dzieci biednych. Jest propagatorem opieki zdrowotnej. W latach pięćdziesiątych organizuje Uniwersytet Ludowy. Jest założycielem i opiekunem Związku Harcerstwa Polskiego w Satopach.

 Do dziś funkcjonuje w pamięci Sątopiaków, jako kreator życia kulturalnego, organizator teatru amatorskiego, zabaw towarzyskich. Osoba pana Śliwińskiego jawi się jako zaradnego gospodarza, kierownika dbającego o rozwój szkoły. Wydzierżawił ziemię szkolną, a za uzyskane pieniądze przeprowadzał remonty, dokonywał zakupu sprzętów, pomocy naukowych.
To on spowodował, że w sątopskim kościele poewangelickim odbywały się msze, które odprawiał ksiądz z parafii w Bukowcu, dążył do utworzenia samodzielnej parafii. Cały czas podwyższa swoje kwalifikacje zawodowe.
Dnia 18 listopada 1959r.  zdał egzamin z zakresu programu studium nauczycielskiego o kierunku pedagogika ze specjalnością z zakresu nauczania początkowego w Poznaniu.

W ciągu piętnastu lat swej pracy w Sątopach dał się poznać jako dobry organizator i gospodarz. Okazał się wielkim społecznikiem rozumiejącym problem wsi i ludzi. Dla wielu był niezawodnym przyjacielem. Potrafił zjednać sobie sympatię współpracowników i przychylność władz samorządowych.
Do dziś pamięć o Leonardzie Śliwińskim pierwszym dyrektorze Szkoły Podstawowej w Sątopach jest żywa wśród sątopskiej społeczności.

Z dniem 1 września 1960r. przenosi się do Szkoły Podstawowej nr 2 w Czerwonaku koło Poznania. Do 1969r. pracuje w szkole Podstawowej nr 2 w Czerwonaku. Za swą pracę pedagogiczną otrzymuje nagrody i wyróżnienia. Niestety jest pomijany przez władze PRL-owskie jako zasłużony Polak z racji przynależności do AK.

Leonard Śliwiński zmarł 1982roku.

Ważniejsze wydarzenia

z życia Leonarda Śliwińskiego
 

• dał się poznać jako społecznik i pedagog w okresie międzywojennym,
• wielki patriota, który walczył o polskość w okresie II wojny światowej, dążył do nauczania w szkole w języku polskim oraz zachowania polskiej tradycji i kultury,
• w okresie II wojny światowej nauczał w tajnych kompletach,
  działacz ruchu oporu,
• w 1945 roku organizował wraz z żoną Leokadią, Polską Szkołę
  w Sątopach,
• założyciel i opiekun harcerstwa w Sątopach,
• organizował imprezy okolicznościowe dla społeczności Sątop:
  dożynki, spotkania przy choince, Dzień Matki, Dzień Dziecka, powitanie wiosny,
• praca społeczna na rzecz szkoły: opieka nad biednymi dziećmi, modernizacja budynków szkolnych, zakup pomocy,
• organizowanie życia społecznego wsi,
• założyciel i organizator Biblioteki Publicznej w Sątopach, świetlicy,
  OSP i Remizy Strażackiej,
• był organizatorem Uniwersytetu Ludowego,
• propagator opieki zdrowotnej,
• animator życia kulturalno – oświatowego w wiosce (organizowanie
  Dni Książki i Prasy)